Sunday, April 30, 2017

1η ΜΑΗ. Όλα όσα (ίσως) δε γνωρίζετε για την Πρωτομαγιά

Γνωστή ως η Παγκόσμια Ημέρα των Εργαζομένων, η Πρωτομαγιά είναι η γιορτή του διεθνούς εργατικού κινήματος. Έχει κηρυχθεί εθνική αργία σε περισσότερες από 80 χώρες και γιορτάζεται ανεπίσημα σε πολλές άλλες. Εκτός από αυτό όμως, η Πρωτομαγιά είναι και η ημέρα που γιορτάζει η φύση. Τι άλλο δε γνωρίζουμε για τη σημαντική αυτή ημέρα;
1. Στην Ευρώπη, το εργατικό κίνημα άρχισε κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης, όταν μειώθηκε η γεωργική απασχόληση. Η ιδέα αυτή συνάντησε μεγάλη αντίσταση από τους εργάτες της εποχής.
2. Η ιστορία ξεκίνησε το 1824-5, όταν σχηματίστηκαν οι πρώτοι «σύνδεσμοι» (συνδικάτα) των εργατών, ο οποίοι ήθελαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
3. Το 1832, το έτος του νόμου περί μεταρρύθμισης, η οποία επέκτεινε την ψηφοφορία στην Αγγλία (χωρίς να υπάρχει καθολική ψήφος ωστόσο), έξι άνδρες από το Tolpuddle του Dorset, στην Αγγλία, ίδρυσαν τη… Φιλική Εταιρεία των γεωργικών εργατών για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην σταδιακή μείωση των γεωργικών μισθών στη δεκαετία του 1830.
4. Ιδρυτικά μέλη του συνδικάτου ήταν οι: James Brine, James Hammett, George Loveless, ο αδερφός του George, James Loveless, ο γαμπρός του, Thomas Standfield και ο γιος του Thomas, John Standfield.
5. Οι εργάτες αρνήθηκαν να εργάζονται με λιγότερο από 10 σελίνια την εβδομάδα, αν και αυτή τη φορά οι μισθοί είχαν μειωθεί σε επτά σελίνια.
6. Το 1834 ο James Frampton, ένας τοπικός γαιοκτήμονας, έγραψε στον Πρωθυπουργό, Λόρδο Melbourne, για να διαμαρτυρηθεί για την ένωση, επικαλούμενος μια ασαφή νομοθεσία από το 1797, που απαγόρευε την ορκωμοσία μεταξύ ανθρώπων. Κάτι που είχαν κάνει οι «έξι ένοχοι».
7. Οι ένοχοι συνελήφθησαν, ο δικαστής βαρόνος John Williams τους έκρινε ένοχους και τους απέλασε στην Αυστραλία.
8. Η «ιδέα» είχε ήδη μπει όμως και έτσι το 1864 στο Λονδίνο, ιδρύθηκε η «Διεθνής Ένωση Εργατών», η πρώτη προσπάθεια διεθνούς συντονισμού.


Νέα Υόρκη, Πρωτομαγιά 1912 (www.wikipedia.org)
9. Βασικό αίτημα, μεταξύ άλλων, ήταν η 8ωρη εργασία.
10. Το 1871 ήρθε η σειρά των Γάλλων εργατών, να επαναστατήσουν και έτσι γεννήθηκε η Παρισινή Κομμούνα. Η εργατική επαναστατική κυβέρνηση, που εγκαθιδρύθηκε στο Παρίσι, μετά την εξέγερση της εθνοφρουράς και των εργατών της πόλης, διήρκεσε από τις 26 Μαρτίου του 1871 έως τις 28 Μαΐου του 1871.
11. Η Παγκόσμια Ημέρα των Εργαζομένων είναι ο εορτασμός για την υπόθεση Haymarket, μετά την αιματοχυσία των εργατών το 1886 στο Σικάγο. Τότε, η αστυνομία προσπάθησε να διαλύσει μια δημόσια συνέλευση κατά τη διάρκεια μιας γενικής απεργίας για την οκτάωρη εργασία, όταν ένα άτομο αγνώστων στοιχείων έριξε μια βόμβα. Η αστυνομία αντέδρασε σκοτώνοντας δεκάδες διαδηλωτές, αρκετοί από τους οποίους ήταν αξιωματικοί.
12. Το 1889 συνήλθε στο Παρίσι το πρώτο συνέδριο της Δεύτερης Διεθνούς, για την εκατονταετηρίδα της Γαλλικής Επανάστασης. Μετά από πρόταση του Raymond Lavigne, έγινε η νύξη για τον εορτασμό της επετείου του Σικάγο.
13. Η 1η Μαΐου αναγνωρίστηκε επισήμως ως ετήσιος θεσμός το 1891.
14. Εξαιτίας των ταραχών της Πρωτομαγιάς του 1894, αποφασίστηκε το 1904, από το συνέδριο της Διεθνούς Σοσιαλιστικής συνάντησης, που έγινε στο Άμστερνταμ, ότι η 1η Μαΐου δεν είναι αργία αλλά απεργία.
15. Έτσι το συνέδριο κατέστησε «υποχρεωτική από τις προλεταριακές οργανώσεις όλων των χωρών να σταματήσουν την εργασία, την 1η Μαΐου, όπου αυτό είναι δυνατό χωρίς τραυματισμό για τους εργαζόμενους».
16. Η Mary Harris «Mother» Jones ήταν μία ηγετική μορφή στην εργατική επανάσταση. Η Ιρλανδο-αμερικανή δασκάλα και μοδίστρα, έγινε μια εξέχουσα εκπρόσωπος των εργατών, διοργανώνοντας και συντονίζοντας μεγάλες απεργίες. Έτσι ιδρύθηκαν οι «Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου».

Τορόντο, Καναδάς, Πρωτομαγιά 1900(www.wikipedia.org)
17. Ωστόσο, η Πρωτομαγιά έχει διττή σημασία καθώς συμβολίζει και την άνοιξη. Οι πρώτοι εορτασμοί της Πρωτομαγιάς εμφανίστηκαν στους προ-χριστιανικούς χρόνους, με το φεστιβάλ της «Flora», τη ρωμαϊκή θεά των λουλουδιών και τους εορτασμούς «Night Walpurgis» των γερμανικών χωρών.
18. Η ημέρα της Πρωτομαγιάς σε πολλές προ-χριστιανικές ευρωπαϊκές παγανιστικές κουλτούρες θεωρούνταν η έναρξη των καλοκαιρινών διακοπών. Η 1η Φεβρουαρίου ήταν η πρώτη ημέρα της άνοιξης και 1η Μαΐου ήταν η πρώτη ημέρα του καλοκαιριού.

19. Παλιότερα, το έθιμο ήθελε τις ανύπαντρες κοπέλες να βγαίνουν χαράματα στους αγρούς για να μαζεύουν λουλούδια και κλαδιά για να φτιάξουν το μαγιάτικο στεφάνι.

20. Στάχυα από σιτάρι και κριθάρι, αλλά και κρεμμύδι και σκόρδο, για το «μάτι» ήταν μεταξύ των συνηθισμένων «πρώτων υλών».
21. Η πρασινάδα χρησιμοποιούνταν ως σύμβολο της «γονιμότητάς».
22. Σε μερικά χωριά της Κέρκυρας, οι κάτοικοι περιφέρουν έναν κορμό κυπαρισσιού, το οποίο είναι σκεπασμένο με κίτρινες μαργαρίτες και γύρω του έχει ένα στεφάνι με χλωρά κλαδιά. Αυτό το «μαγιόξυλο» έπειτα το παίρνουν νεαροί εργάτες με λευκά ρούχα και κόκκινα μαντήλια και βγαίνουν στους δρόμους, τραγουδώντας τον Μάη.

23. 1η Μαΐου του 1707 ήταν η ημέρα που η «πράξη της Ένωσης», ένωσε την Αγγλία με τη Σκωτία, σχηματίζοντας το Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας.
24. Στη Βενεζουέλα 1η Μαΐου είναι επίσημη αργία ( El Día del trabajador) από το 1936. Ωστόσο από το 1938 ως το1945, οι εορτασμοί είχαν μεταφερθεί στις 24 Ιουλίου, με διάταξη του Eleazar López Contreras. Ο Isaías Medina Angarita επανέφερε τον εορτασμό την 1η Μαΐου το 1945.
25. Η Πρωτομαγιά δεν είναι επίσημη εθνική γιορτή από την ιαπωνική κυβέρνηση, καθώς βρίσκεται μεταξύ άλλων εθνικών εορτών.
26. Στις Μαλδίβες γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Πρωτομαγιά το 2011, μετά από απόφαση του Προέδρου Mohamed Nasheed.
27. Στα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Πρωτομαγιά δεν είναι αναγνωρισμένη και αποτελεί άλλη μία καθημερινή εργάσιμη ημέρα. Αλλά ούτε και στην Ολλανδία είναι επίσημη αργία, ωστόσο πολλά συνδικάτα διοργανώνουν πορείες και εορτασμούς.
28. Η 1η Μαΐου γιορταζόταν επίσημα στην Τουρκία μέχρι που το 1981 ανακαλέστηκε από επίσημος εορτασμός. Ωστόσο, το 2010, η τουρκική κυβέρνηση επανέφερε την ημέρα εορτασμού.
29. Στη Χαβάη η Πρωτομαγιά είναι γνωστή και ως «Lei Day» και είναι μία ημέρα, που γιορτάζουν την τοπική κουλτούρα και τον πολιτισμό.
30. Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη.
Ιαπωνία 1920(www.wikipedia.org)
31. Ένα χρόνο αργότερα, 2000 άτομα διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων, ενώ το 1894, έγινε μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα, που έληξε με 10 συλλήψεις. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου συνελήφθη ο σοσιαλιστής Σταύρος Καλλέργης.
32. Το 1936 οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, καταλαμβάνουν ένα εργοστάσιο, αφού απορρίφθηκαν τα αιτήματά τους. Ακολουθούν κινήσεις συμπαράστασης από άλλα εργοστάσια.
33. Σε μία συγκέντρωση στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου, χωροφύλακες πυροβόλησαν και σκότωσαν 7-8 εργάτες. Σ' αυτό το σημείο έχει στηθεί το μνημείο του καπνεργάτη. Με πυροβολισμούς προσπάθησαν να διαλύσουν και τις άλλες συγκεντρώσεις και συνολικά οι νεκροί έφτασαν τους 12 και οι τραυματίες τους 300.


34. Στην Καισαριανή, την 1η Μαΐου 1944, η εργατική Πρωτομαγιά συνέπεσε με την άνανδρη εκτέλεση 200 Ελλήνων ανδρών από τις γερμανικές δυνάμεις Κατοχής. Έτσι, η περιοχή δε γιορτάζει μόνο την Εργατική Πρωτομαγιά αλλά η ίδια ημέρα είναι ημέρα ιστορικής τιμής και μνήμης.

35. Οι δολοφονίες των καπνεργατών ήταν η έμπνευση του Ρίτσου για τον «Επιτάφιο».
clickatlife.gr/ 01 ΜΑΙΟΥ 2013
τα τραγούδια επιλέχτηκαν απο την EFHMERIS
http://efhmeris.blogspot.gr/2017/04/1_30.html




Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Το μεγαλύτερο ολοκαύτωμα στην ιστορία: 100.000.000 Νεκροί



Το μεγαλύτερο ανθρώπινο ολοκαύτωμα δεν έχει βρει ακόμα στην ιστορία και τη συλλογική μνήμη το μέγεθος που αναλογεί...
τα περισσότερα από 100.000.000 θύματα Ινδιάνους που σφαγιάστηκαν από τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες και τους αποίκους της Αμερικανικής ηπείρου. Οι διπλάσιοι από όλους τους νεκρούς του τελευταίου παγκόσμιου πόλεμου, στρατιώτες κι άμαχους μαζί. Αυτή είναι η μεγαλύτερη γενοκτονία της πολιτισμένης δύσης, της επέκτασης των αγορών της, της κερδοφορίας της και στο όνομα της Χριστιανικής της θρησκείας και της εκκλησίας που ευλόγησε τις σφαγές των «απίστων» και μοιράστηκε μέρος της λείας.
Συνολικά από τα πρώτα χρόνια της «ανακάλυψης» της Αμερικής, μέχρι και το  του 19ου αιώνα, πάνω από 80.000.000 Ιθαγενείς εξοντώθηκαν. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των Ιθαγενών στην Βόρεια Αμερική το 1919 έφτανε τους 400.000, μόλις… 18 με 19 εκατομμύρια λιγότεροι σε σύγκριση με το 1492, όπως αναφέρει το Ethical Canons and Scientific Inquiry (Genocide of Native Americans). Ο David Stannard στο βιβλίο του, American Holocaust, (1992, σ. 74-75, s.151), κάνει λόγο για 100 εκατομμύρια ανθρώπους που εξοντώθηκαν συνολικά, μεταξύ αυτών γύρω στα 18 εκατομμύρια σε περιοχές του Βόρειου Μεξικού, ενώ οι θάνατοι που συνδέονται με το εμπόριο δουλείας Ιθαγενών υπολογίζονται στα 28 εκατομμύρια. Όπως όλα δείχνουν, οι ιθαγενείς πλήρωσαν πολύ ακριβά τα προνόμια που είχαν να κατοικούν σε πλούσια εδάφη.
Κατά τους σύγχρονους μελετητές Ντ. Ριμπέιρο, Φ. Ντόμπινς, Π. Τόμσον κ.ά., Αζτέκοι, Ίνκας και Μάγια υπολογίζονται συνολικά ανάμεσα σε εβδομήντα και ενενήντα εκατομμύρια άτομα, όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι κονκισταδόρες. Ενάμισι αιώνα αργότερα, δεν απέμεναν απ’ αυτούς παρά μόνο τριάμισι εκατομμύρια! Σύμφωνα με τον Τζ. Κόντερ, μόνο στα ορυχεία του Ποτοζί, απ’ όπου εξόρυξαν οι Ισπανοί 45 χιλιάδες τόνους καθαρού ασημιού, πέθαναν οχτώ εκατομμύρια Ινδιάνοι! Σχεδόν τέσσερις αιώνες κράτησε αυτό το μαρτύριο! Επειδή, δε, οι Ινδιάνοι εξολοθρεύτηκαν μέσα σε λίγες δεκαετίες, αντικαταστάθηκαν με εκατομμύρια σκλάβους που μετέφεραν οι Ευρωπαίοι στην Αμερική από την Αφρική. Πάνω από εκατό εκατομμύρια Ινδιάνοι της Αμερικής και Αφρικανοί εξοντώθηκαν σαν αναλώσιμα ζώα για να πλουτίσουν οι Ευρωπαίοι και να αναπτύξουν τις βιομηχανίες και τον Καπιταλισμό.
Με την εγκατάσταση των λευκών στην αμερικανική ήπειρο, οι Ινδιάνοι κατηγορούνται από την Εκκλησία ως ασκητές μαγείας και φανατικοί ειδωλολάτρες. Όμως και αυτό ήταν ένα άλλοθι για την απαίδευτη τότε κοινωνία της Ευρώπης, που η μεγάλη και τυφλή πίστη στα λόγια της Εκκλησίας και κυρίως ο πουριτανισμός και το δόγμα του «πίστευε και μη ερεύνα» έκανε τον απαίδευτο λαό της Αμερικής να καταδιώξει τους Ινδιάνους σαν δαίμονες.
Στο παρακάτω βίντεο, ο φωτογράφος Άαρον Χιούι, εστιάζει την προσοχή του σε μια από τις φυλές των ιθαγενών τής Βορείου Αμερικής που ονομάζεται Λακότα. Στην ομιλία που έδωσε το 2010, αναφέρει πως η φυλή αυτή συρρικνώθηκε και ουσιαστικά φυλακίστηκε σε καταυλισμούς/στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Χριστιανοί εξοντώνουν τους Ινδιάνους για χρυσάφι
«Η ανακάλυψη των στρωμάτων χρυσού και αργύρου στην Αμερική, η σταυροφορία εξόντωσης, υποδούλωσης και ενταφιασμού μέσα στα ορυχεία του ντόπιου πληθυσμού, η απαρχή της κατάκτησης και η λεηλασία των ανατολικών Ινδιών, η μεταμόρφωση της αφρικανικής ηπείρου σε πεδίο κυνηγιού σκλάβων, είναι κι αυτά γεγονότα που αναγγέλλουν την καπιταλιστική παραγωγή.» Καρλ Μαρξ, στο «Κεφάλαιο».
Μεγαλώσαμε διαβάζοντας βιβλία, μεγάλου σχήματος με χρωματιστά σκληρά εξώφυλλα, για τους θρυλικούς κονκισταδόρες, που διέδιδαν το δυτικό πολιτισμό στους αγρίους, με χίλιους κινδύνους, αλλά πάντα με τη βοήθεια του Θεού. Από μικρή ηλικία αφομοιώναμε την ιστορία εντελώς στρεβλά. Πολλοί συμπολίτες μας δεν ξέφυγαν απ’ αυτή την πλάνη ποτέ. Η καθολική (από χριστιανούς) εξαφάνιση πολιτισμών χιλιετιών και ολόκληρου του πληθυσμού της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής μέσα σε μερικές δεκαετίες, από τους Ευρωπαίους «ευγενείς», δεν διδάσκεται στο σχολείο, σαν να μην έχει συμβεί.
Αργότερα, οι έποικοι και οι απόγονοί τους έκαναν τα ίδια στη Βόρεια Αμερική. Σχεδόν το σύνολο των λαών μιας ολόκληρης ηπείρου ξεκληρίστηκε και ο φυσικός πλούτος λεηλατήθηκε. Κι εμείς διασκεδάζαμε στα θερινά σινεμά με τους καλούς καουμπόιδες που σκότωναν τους κακούς Ινδιάνους. Έτσι, χτίστηκε η ιδεολογία του Δυτικού πολίτη που απολαμβάνει τα αγαθά της ευημερίας, χωρίς να θέλει να ξέρει τη σκληρή αλήθεια που διαστρεβλώνεται ή κρύβεται επιμελώς από πίσω.
The-genocide-of-Indians-1
Η λεηλασία της Λατινικής Αμερικής, η γενοκτονία των Ινδιάνων και η ευημερία της Δύσης
Ίσως καμία άλλη επίσημη αναφορά στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν εμπεριέχει τόσο παρατεταμένη, εκτεταμένη και σκληρή απανθρωπιά, όσο η αναφορά που υποβάλλει ο Βαρθολομαίος ντε Λας Κάζας στον «Υψηλότατο και Παντοδύναμο Κύριο» πρίγκιπα δον Φίλιππο της Ισπανίας, για να καταγγείλει τα εγκλήματα των Ισπανών χριστιανών στις (νομιζόμενες) ανατολικές Ινδίες, δηλαδή στην Αμερική. Ο Λας Κάζας είναι δομινικανός ιερέας και ανήκει στην πανίσχυρη καθολική εκκλησία της Ισπανίας η οποία συνδράμει στην κατάληψη και εκμετάλλευση των νέων εδαφών. Είναι η εποχή που η Ιερά Εξέταση βρίσκεται στο απόγειο της ισχύος της, εξοντώνοντας με τα πιο βάναυσα μέσα τους «εχθρούς» της.
Οι απεσταλμένοι τής Εκκλησίας στην Αμερική συνεργούν στα εγκλήματα που πραγματοποιούν οι «κονκισταδόρες» στο όνομα του Θεού.
Οι περιγραφές τού Λας Κάζας δεν θα μπορούσαν να είναι ούτε κατ’ ελάχιστον ψευδείς ή υπερβολικές, γιατί απευθύνονται στην αρχή η οποία έχει απεριόριστο δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στους υπηκόους της και τους υποτελείς λαούς. Γι’ αυτό το λόγο είναι συγκλονιστικές, σε σημείο που δυσκολεύεσαι, μισή χιλιετία αργότερα, να τις διαβάσεις χωρίς να υποστείς ένα ισχυρό σοκ.
Για το χρυσάφι και το ασήμι που τόσο χρειάζονται οι αυλές των «ευγενών» για τον πλούτο και τη χλιδή τους, αλλά και για τη διεξαγωγή συνεχών πολέμων εναντίον άλλων ηγεμόνων, οι πολιτισμένοι λαοί της Δύσης επιδίδονται σε μία απόλυτη γενοκτονία η οποία, στην κυριολεξία, εξαφανίζει την ίδια τη ζωή σε πολύ μεγάλες περιοχές οι οποίες μέχρι τότε είχαν πολυπληθείς και ακμάζουσες κοινωνίες.
Ο Λας Κάζας κάνει ξεχωριστές αναφορές, ανά τόπο, με ονομασίες, γεγονότα και αριθμούς. Και όχι μόνο αποκαλύπτει τα φρικιαστικά εγκλήματα, αλλά δείχνει και ποιος ήταν ο πραγματικά πολιτισμένος.
Ο θεωρητικός Χουάν Γκινές ντε Σεπούλβεδα υποστήριζε ότι άξιζε στους Ινδιάνους αυτή η μεταχείριση, γιατί οι αμαρτίες και οι δοξασίες τους πρόσβαλαν τον Θεό. Ο Μπουφόν τους θεωρούσε ψυχρά και ασθενικά ζωά, χωρίς κανένα σημάδι ψυχής. Και ο ιερέας Γκρεγκόριο Γκαρθία αποφαινόταν ότι είναι Εβραίοι, αφού δεν πιστεύουν στα θαύματα του Χριστού. Αλλά και πολλοί άλλοι Ευρωπαίοι διανοούμενοι, φιλόσοφοι και επιστήμονες, θεωρητικοποίησαν την κατωτερότητα των Ινδιάνων που δικαιολογούσε την ευρωπαϊκή αγριότητα σε βάρος τους. 
 Και πολλοί, μέχρι σήμερα, συνδράμουν στην παραπληροφόρηση, προβάλλοντας ως το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα της εποχής τα θαυμαστά έργα του Ελ Γκρέκο και άλλων σπουδαίων καλλιτεχνών, αποσιωπώντας ή υποβαθμίζοντας την κύρια πλευρά, δηλαδή τη βαρβαρότητα του αποικισμού, με την οποία η Δύση εξασφάλισε την ανάπτυξη και την ευημερία της.
Όλοι εναντίον των ανυπεράσπιστων Ινδιάνων, πλην του Λας Κάζας, ο οποίος επιδίδεται σε ένα μάταιο αγώνα να πείσει την αυτοκρατορική εξουσία να βάλει ένα τέλος στη γενοκτονία των ιθαγενών, την οποία παρακολουθεί και καταγράφει λεπτομερώς στην αναφορά του από τη μία ώς την άλλη άκρη της υποηπείρου.
The-genocide-of-Indians-6
Στην κυριολεξία: Εξολόθρευσαν τους πάντες
«Οι Ινδίες ανακαλύφτηκαν το έτος 1492. Τον επόμενο χρόνο κατοικήθηκαν από χριστιανούς Ισπανούς… Όλα τα μέρη που ανακαλύφθηκαν μέχρι το 1541 είναι τόσο πυκνοκατοικημένα, σαν κυψέλη. Θα έλεγες ότι ο Θεός τοποθέτησε εκεί τη μεγαλύτερη ποσότητα από όλο το ανθρώπινο γένος. Γενικά, όλους αυτούς τους απειράριθμους λαούς, ο Θεός τούς έχει πλάσει εξαιρετικά απλούς, χωρίς κακίες και δολιότητες, είναι πολύ υπάκουοι και πιστοί στους φυσικούς τους αφέντες και στους χριστιανούς που υπηρετούν.
 Είναι οι πιο ταπεινοί, οι πιο υπομονετικοί, οι πιο ειρηνόφιλοι και ήσυχοι άνθρωποι μέσα σ’ όλο τον κόσμο. Αθόρυβοι, χωρίς μνησικακία, ούτε βιαιότητες, ούτε μαλώματα, χωρίς εμπάθεια, χωρίς μίσος, χωρίς την επιθυμία της εκδίκησης… Κατέχουν ελάχιστα και δεν θέλουν να κατέχουν πρόσκαιρα αγαθά. Δεν είναι υπερήφανοι, ούτε φιλόδοξοι, ούτε πλεονέχτες… Η κρίση τους είναι καθαρή, γερή και ζωηρή… Και ακριβώς σ’ αυτά τα πρόβατα, που είναι προικισμένα από τον πλάστη τους με τόσα προσόντα, μόλις τα γνώρισαν οι Ισπανοί, σαν λύκοι όρμησαν, τίγρεις, άγρια λιοντάρια πεινασμένα. Είναι πια σαράντα χρόνια και τώρα ακόμα, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να τους σκοτώνουν, να τους ταλαιπωρούν, να τους καταθλίβουν, να τους βασανίζουν και να τους αφανίζουν με σκληρότητες πρωτοφανείς, καινούργιες, ποικίλες, πρωτοθώρητες που κανείς δεν τις έχει δει, ούτε διαβάσει, ούτε ακούσει. Θα αφηγηθώ μερικές. 
Έτσι, από τα τρία εκατομμύρια ιθαγενείς που είχαμε δει στο νησί Ισπανιόλα (Αϊτή), σήμερα, δεν έχουν μείνει ούτε διακόσιοι. Το νησί Κούβα σήμερα είναι περίπου έρημο. Το νησί Σαν Χουάν και το νησί Τζαμάικα, που είναι μεγάλα νησιά, πολύ ευτυχισμένα και πολύ όμορφα, είναι και τα δυο κατεστραμμένα. Σε ένα σύμπλεγμα εξήντα νησιών (στην Καραϊβική), όπου υπήρχαν περισσότερες από πεντακόσιες χιλιάδες ψυχές, σήμερα, δεν υπάρχει ψυχή… 
Πάνω στη Μεγάλη Στεριά… σ’ αυτά τα σαράντα χρόνια, περισσότερα από δώδεκα εκατομμύρια ψυχές, άντρες, γυναίκες και παιδιά, πέθαναν άδικα από την τυραννία και τις μοχθηρές πράξεις των χριστιανών. Ο αριθμός είναι εξακριβωμένος και αληθινός… Αν οι χριστιανοί σκότωσαν και αφάνισαν τόσες και τόσες ψυχές και τέτοιας ποιότητας, αυτό έγινε μόνο και μόνο για το χρυσάφι…»
«Μ’ αυτές τις αλλεπάλληλες αποστολές, από τέσσερις χιλιάδες Ινδιάνους απέμειναν ζωντανοί έξι. Τους άφηναν οι Ισπανοί να πεθαίνουν στο δρόμο. Όταν μερικοί, κουρασμένοι και πληγωμένοι από το βαρύ φορτίο, έπεφταν άρρωστοι από την πείνα, τους έκοβαν το λαιμό για να μην αργοπορούν με το να τους βγάζουν τις αλυσίδες.»
«Στη Χολούλα (Μεξικό), με τριάντα χιλιάδες κατοίκους, ο αρχηγός διέταξε να κάψουν ζωντανούς όλους τους άρχοντες που ήταν δεμένοι -πάνω από εκατό- σε πασάλους που είχαν στήσει στη γη.»
The-genocide-of-Indians-7
Με Ινδιάνους τάιζαν τα σκυλιά τους!
Η αναφορά του Λας Κάζας καλύπτει όλη τη σημερινή ισπανόφωνη(!) Αμερική. Οι περιγραφές του ανά περιοχή, σε Γουατεμάλα, Περού, Νικαράγουα, Βενεζουέλα κ.λπ. είναι κάτι παραπάνω από ανατριχιαστικές. Με τους Ινδιάνους, οι Ευρωπαίοι τάιζαν τα σκυλιά τους! Και στους Ινδιάνους μετέδωσαν την ευλογιά, την ιλαρά και τα αφροδίσια νοσήματα που τους αποδεκάτισαν, αφού το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν είχε άμυνες για να αντιμετωπίσει τα άγνωστα αυτά μικρόβια των Ευρωπαίων.
Κατά τους σύγχρονους μελετητές Ντ. Ριμπέιρο, Φ. Ντόμπινς, Π. Τόμσον κ.ά., Αζτέκοι, Ίνκας και Μάγια υπολογίζονται συνολικά ανάμεσα σε εβδομήντα και ενενήντα εκατομμύρια άτομα, όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι κονκισταδόρες. Ενάμισι αιώνα αργότερα, δεν απέμεναν απ’ αυτούς παρά μόνο τριάμισι εκατομμύρια! Σύμφωνα με τον Τζ. Κόντερ, μόνο στα ορυχεία του Ποτοζί, απ’ όπου εξόρυξαν οι Ισπανοί 45 χιλιάδες τόνους καθαρού ασημιού, πέθαναν οχτώ εκατομμύρια Ινδιάνοι! 
Σχεδόν τέσσερις αιώνες κράτησε αυτό το μαρτύριο! Επειδή, δε, οι Ινδιάνοι εξολοθρεύτηκαν μέσα σε λίγες δεκαετίες, αντικαταστάθηκαν με εκατομμύρια σκλάβους που μετέφεραν οι Ευρωπαίοι στην Αμερική από την Αφρική. Πάνω από εκατό εκατομμύρια Ινδιάνοι της Αμερικής και Αφρικανοί εξοντώθηκαν σαν αναλώσιμα ζώα για να πλουτίσουν οι Ευρωπαίοι και να αναπτύξουν τις βιομηχανίες και τον καπιταλισμό.
The-genocide-of-Indians-8
Αποικιοκρατία σημαίνει αιώνια καθυστέρηση
Όπως επισημαίνει ο Εδουάρδος Γκαλεάνο, με το χρυσάφι και το ασήμι, αργότερα και τη ζάχαρη, τα οποία διοχετεύονταν στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, δημιουργήθηκε μεγάλη συσσώρευση αγαθών και κεφαλαίων, αναπτύχθηκε το εμπόριο και εδραιώθηκε η κυριαρχία των Δυτικών σε όλη τη γη. Ταυτόχρονα, οι μητροπόλεις αποκόμιζαν μεγάλα κέρδη από το εμπόριο των σκλάβων και από την καταναγκαστική χωρίς πληρωμή εργασία των δούλων στα ορυχεία και τις φυτείες. Η λεηλασία του φυσικού πλούτου και η απεριόριστη εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας δημιούργησαν τις υλικές προϋποθέσεις για το καπιταλιστικό «θαύμα».
Ο Ερνέστος Μαντέλ υπολόγισε ότι η αξία του πλούτου που συσσωρεύτηκε από τη λεηλασία, ξεπερνούσε το σύνολο του κεφαλαίου που επενδύθηκε σε όλες τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες στα χρόνια της βιομηχανικής επανάστασης.
Σήμερα, είναι κοινός τόπος ότι οι Ευρωπαίοι (γιατί μετά τους Ισπανούς, ακολούθησαν Πορτογάλοι, Γάλλοι, Βρετανοί, Ολλανδοί και λοιποί εκπολιτιστές), λεηλατώντας το φυσικό πλούτο, καταστρέφοντας τους εντόπιους πολιτισμούς, εξολοθρεύοντας καθ’ ολοκληρίαν τους ιθαγενείς πληθυσμούς και εξαφανίζοντας όλη την αφρόκρεμα των αρχόντων ηγετών και των προικισμένων διανοητών μιας ολόκληρης ηπείρου που περιλάμβανε αρχιτέκτονες, μηχανικούς, αστρονόμους, ζωγράφους, θεραπευτές κ.λπ., επί τετρακόσια χρόνια, υπονόμευσαν το μέλλον των πληθυσμών που επέζησαν και των απογόνων τους, καταδικάζοντάς τους σε μια απροσδιορίστου χρόνου στέρηση και καθυστέρηση, που είναι αισθητή μέχρι τις μέρες μας. Αφού οι λευκοί Αμερικανοί συνεχίζουν την ίδια πολιτική οικειοποίησης του φυσικού πλούτου της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και αφανισμού του εκλεκτότερου ανθρώπινου δυναμικού της με δολοφονίες και εξαφανίσεις εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων σε Αργεντινή, Χιλή, Γουατεμάλα, Σαλβαδόρ, Νικαράγουα, Βολιβία κ.λπ.
Το «θαύμα» του καπιταλισμού τρέφεται, ανέκαθεν, από τη βία και τη λεηλασία.
(Τα αποσπάσματα είναι από το βιβλίο Η καταστροφή των Ινδιάνων του Βαρθολομαίου ντε Λας Κάζας, εκδόσεις Στοχαστής, και οι περισσότερες πληροφορίες από το βιβλίο του Εντουάρντο Γκαλεάνο. Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής, εκδόσεις Κουκκίδα.
Ipaidia.gr

Αποκάλυψη Βαρουφάκη για Σόιμπλε: Μου πρότεινε Grexit με ετήσιο time-out και δώρο… πολλά δισ.


Ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, στην προδημοσίευση του νέου του βιβλίου «Ανίκητοι ηττημένοι – Για μια ελληνική άνοιξη μετά από ατελείωτους μνημονιακούς χειμώνες», περιγράφει ένα περιστατικό που έλαβε χώρα στις 11 Μαΐου του 2015, λίγο πριν από το Eurogroup εκείνης της ημέρας.
Βασικοί πρωταγωνιστές του ο ίδιος, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και η πρότασή του για Grexit, όπως διατυπώθηκε, πάντα με βάση την αφήγηση του συγγραφέα: 

Η κίνηση του Βόλφγκανγκ

Πιστός στη συμβουλή «κράτα τους φίλους σου κοντά αλλά τους εχθρούς σου κοντύτερα», όταν κανόνισα να συναντηθώ με τον Βόλφγκανγκ, πήρα μαζί μου τον Θεοχαράκη και τον Χουλιαράκη. Η συνάντηση θα γινόταν στα γραφεία της γερμανικής αντιπροσωπείας στις Βρυξέλλες, λίγο πριν αρχίσει το Eurogroup. 

Μας δέχτηκε μαζί με τους υφυπουργούς του και μπήκε κατευθείαν στο ψητό:«Κοίτα», είπε, «είναι λάθος να πιστεύεις οτιδήποτε από αυτά που σου λέει η Επιτροπή. Τι μπορούν να σου δώσουν; Όλο λόγια είναι και τίποτα παραπάνω. Μην τους δίνεις σημασία».

Βάσει προηγούμενων εμπειριών, ήξερα ότι είχε απόλυτο δίκιο. Αυτό που δεν ήξερα, όμως, ήταν ότι στον κατάλογο αυτών που με συμβούλευε να αγνοήσω συμπεριλάμβανε και την ίδια την καγκελάριο της Γερμανίας.

«Ξέρω ότι ο πρωθυπουργός σου μιλάει μαζί της όλη την ώρα», είπε. Με φανερή έξαψη συνέχισε ρωτώντας: «Γιατί μιλάει μαζί της τόσο πολύ; Για ποιο πράγμα; Τι περιμένει από κείνη; Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να του δώσει!».

Αναδίπλωση

Πιθανώς αντιλαμβανόμενος ότι είχε υπερβεί για λίγο τα όρια της ευπρέπειας, συνέχισε σε ήπιο τόνο: 

«Χάρηκα πολύ που άκουσα τον πρωθυπουργό σου να αναφέρει την πιθανότητα δημοψηφίσματος. Αυτό θα ‘ταν τέλειο! Αλλά πρόσεξε. Πρέπει να είσαστε πολύ πολύ ξεκάθαροι απέναντι στους Ελληνες ως προς το ποιες είναι οι επιλογές τους. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η πλειοψηφία είναι υπέρ του ευρώ. Πρέπει να τους πείτε ότι, αν θέλουν το ευρώ, πρέπει να δεχτούν το μνημόνιο. Αν δεν θέλουν το μνημόνιο, δεν πειράζει, ας προχωρήσουν. Ας προχωρήσουν». 

Aνταπάντησα ότι η συμμετοχή μιας χώρας στην Ευρωζώνη δεν μπορεί να έχει ως προϋπόθεση τη συγκατάθεση σε αποτυχημένες πολιτικές που υπονομεύουν το μέλλον της χώρας σε αυτή την ίδια την Ευρωζώνη. Απέρριψε το επιχείρημά μου χωρίς δεύτερη σκέψη:
«Το μνημόνιο, το μνημόνιο, ως έχει χωρίς αλλαγές. Ή τη δραχμή. Πρέπει να δεχτείτε το μνημόνιο, αν θέλετε το ευρώ. Αν δε θέλετε το ευρώ, αυτό είναι άλλο ζήτημα. Ο ελληνικός λαός πρέπει να το αποφασίσει αυτό. Γι’ αυτό χάρηκα που άκουσα τον πρωθυπουργό σας να μιλάει για δημοψήφισμα. Πρέπει πραγματικά να το οργανώσετε αυτό το δημοψήφισμα. Και ξέρεις, αν οι Ελληνες χρειάζονται έξι μήνες καιρό για να πάρουν την απόφασή τους μετά από σοβαρό διάλογο και σκέψη, κανένα πρόβλημα. Θα σας χρηματοδοτήσουμε πλήρως για έξι μήνες». 

Εδώ ήμασταν λοιπόν. Ολη εκείνη η φιλολογία περί αναντίρρητων κανόνων που – ανεξαρτήτως πολιτικής βούλησης-απαγόρευαν στην ΕΚΤ να μας παράσχει ρευστότητα «επειδή απλά τηρεί τους κανόνες της» αποδεικνυόταν ένα σκέτο ψέμα. 

Αν ήθελαν, για πολιτικούς λόγους, μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν «πλήρως» τις δανειακές υποχρεώσεις της κυβέρνησης μας. Και όχι μόνο για δύο ή τρεις εβδομάδες, όπως τους ζητούσαμε εμείς, αλλά για έξι ολόκληρους μήνες, το οποίο πρακτικά σήμανε την εκταμίευση εκ μέρους τους 11 δισεκατομμύρια ευρώ για εκείνο το εξάμηνο!

«Όμως, Βόλφγκανγκ», απάντησα σοκαρισμένος ακόμα από τα λόγια του, «ως υπεύθυνοι ηγέτες και ευρωπαϊστές – πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αποφύγουμε το Grexit και να προσφέρουμε στους λαούς μας την προοπτική μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης μέσα στην Ευρωζώνη. Το να τους πιέζουμε να διαλέξουν μεταξύ μιας καταστροφικής δημοσιονομικής πολιτικής εντός Ευρωζώνης και μιας καταστροφικής εξόδου από την Ευρωζώνη δεν είναι δείγμα πεφωτισμένης πολιτικής ηγεσίας. Δεν βλέπεις ότι το πρόβλημα με το μνημόνιο είναι ότι στερεί κάθε ελπίδα για ένα αξιοπρεπές μέλλον;».

Παραδοχή
Φυσικά και το έβλεπε, το παραδέχτηκε άλλωστε: «Το μνημόνιο είναι κακό για τον λαό σας. Δεν θα σας αφήσει να ανακάμψετε. Δε βοηθάει την ανάπτυξη. Γι’ αυτό χρειάζεστε το δημοψήφισμα. Για να γίνει αυτό ξεκάθαρο». 

Σοκαρισμένος από την άνεση με την οποία υποστήριζε ουσιαστικά την αποδόμηση της Ευρωζώνης, του απάντησα: «Ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη την Ελλάδα, πιστεύεις στ’ αλήθεια ότι μπορείς να ελέγξεις την κατάσταση όταν ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου με το Grexit; Αυτό είναι σκέτη τρέλα. Κανείς δεν θα μπορεί να την ελέγξει. Θα είναι ένα λάθος ιστορικών διαστάσεων».

«Μην το λες Grexit τότε», είπε ο Βόλφγκανγκ. «Δεν είναι ανάγκη να το σκέφτεσαι ως μόνιμη έξοδο. Σκέψου το σαν time – out. Όπως το καταλαβαίνω εγώ, βγαίνετε για λίγο, ανακτάτε την ανταγωνιστικότητά σας μέσω της υποτίμησης και έτσι επανακάμπτετε πολύ γρήγορα. Και μετά από έναν χρόνο περίπου, όταν θα έχετε ανακτήσει το μεγαλύτερο μέρος της χαμένης σας ανταγωνιστικότητας, μπορείτε να ξαναμπείτε». 

Αντίδραση

Δεν ήξερα από πού να αρχίσω. «Βόλφγκανγκ, δεν μπορώ να αποδεχτώ την έξοδο της Ελλάδας από μια νομισματική ένωση στην οποία παραδέχομαι ότι δεν έπρεπε να έχουμε μπει. Εφόσον χρειάζεται να περάσει ένας χρόνος αφότου δημιουργήσεις ένα νέο νόμισμα μέχρι να μπορέσεις να το υποτιμήσεις, είναι σαν να ανακοινώνεις μια νομισματική υποτίμηση έναν χρόνο νωρίτερα. Το βραχυπρόθεσμο κόστος θα ήταν τεράστιο. Αν και φοβάμαι λιγότερο αυτό το κόστος από το κόστος της επ’ αόριστον παραμονής στο ευρώ υπό το καθεστώς ενός καταστροφικού μνημονίου, επιμένω ότι το να μας τίθεται το δίλημμα μνημόνιο ή δραχμή δε συνάδει με το συμφέρον της Ευρώπης.

Ακόμα κι αν δεν σε ενδιαφέρει η Ελλάδα, ένα Grexit ή time out, πες το όπως θες, θα κάνει το ευρώ να σταματήσει να φαίνεται ως κάτι αναπόδραστο. Αυτό θα φέρει ένα άμεσο και γερό χτύπημα στην Ιταλία και στην Ισπανία, πριν οι συνέπειες φτάσουν στο Παρίσι. Και τότε δε θα υπάρχει τίποτα που να μπορεί να κάνει ο Μάριο Ντράγκι για να περιορίσει τη ζημιά, ακόμα κι αν τυπώσει έναν πακτωλό χρημάτων. Η νομισματική ένωση θα ξηλωθεί από παντού από δυνάμεις που δεν μπορείτε να ελέγξετε». 

Ο Βόλφγκανγκ διαφωνούσε. Αλλά εξέφρασε τη διαφωνία του μέσα από ένα περίεργο κομπλιμέντο. «Μέσα στο Εurogroup είσαι ο μόνος που καταλαβαίνει ότι η Ευρωζώνη δεν είναι βιώσιμη», είπε. «Η Ευρωζώνη φτιάχτηκε με λάθος τρόπο. Πρέπει να αποκτήσουμε μια πολιτική ένωση, δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό». «Πάντα ήξερα ότι είσαι αφοσιωμένος φεντεραλιστής», τον διέκοψα. «Θυμάμαι τη διαφωνία σου με τους συναδέλφους σου στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 και τα άρθρα σου με τον Lammers. Είμαι σίγουρος ότι η κ. Μέρκελ δεν έβλεπε με τόσο καλό μάτι όπως εσύ τη δημιουργία ομοσπονδιακής πολιτικής δομής παράλληλα με τη νομισματική ένωση».

Προς στιγμήν έδειξα ευχαριστημένος, «Ούτε οι Γάλλοι το έβλεπαν», πρόσθεσε. «Μου αντιτάχθηκαν». «Το ξέρω», είπα. «Ηθελαν να χρησιμοποιούν το μάρκο σας χωρίς να μοιραστούν την κυριαρχία τους!». 

Ο Βόλγκανγκ συμφώνησε εγκάρδια: «Ναι έτσι είναι. Και δεν θα το δεχτώ», διαβεβαίωσε. «Βλέπεις λοιπόν», συνέχισε, «ότι ο μόνος τρόπος να επιβιώσει η ένωση, το μόνο πράγμα που μπορεί να μας κρατήσει είναι περισσότερη πειθαρχία. Οποιος θέλει το ευρώ πρέπει να αποδεχτεί την πειθαρχία. Η Ευρωζώνη θα δυναμώσει πολύ αν ένα Grexit επιβάλει την πειθαρχία». 

Με την άκρη του ματιού μου έβλεπα τον Χουλιαράκη να χλωμιάζει. Ο Θεοχαράκης από την άλλη έδειχνε εντυπωσιασμένος αλλά όχι έκπληκτος με τον υπουργό Οικονομικών, που είχε πάρει φωτιά. Σε μια απέλπιδα προσπάθεια, επέστρεψα σε αυτό που θεωρούσα την ουσία του θέματος: «Δε θα μπορέσετε να ελέγξετε τη χαοτική διαδικασία που θα πυροδοτήσει ένα Grexit. Ξέχνα το προσωρινό time – out. Απαξ και βγήκατε, τελείωσε, είμαστε εκτός, και θα ακολουθήσουν κι άλλοι. Σχεδιάζεις να ελευθερώσεις μια δυναμική που δεν μπορείς να ελέγξεις». 

«Δεν συμφωνώ μαζί σου», απάντησε κουνώντας το κεφάλι ενώ κοίταζε το πάτωμα. «Μπορούμε να θωρακίσουμε καλύτερα το ευρώ όταν φύγετε, με τεράστια βοήθεια από εμάς προς εσάς, και μετά ξαναγυρνάτε». 

Ηταν φανερό ότι δεν είχε νόημα να προσπαθώ να τον πείσω ότι δεν μπορεί να ελέγξει ένα φαινόμενο τρομερό σαν δύναμη της φύσης. Και όταν ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών προσφέρει στην εξαθλιωμένη χώρα σου «τεράστια βοήθεια», οφείλεις να ζητήσεις διευκρίνιση. Ετσι τον ρώτησα: «ΟΚ, όταν λες τεράστια βοήθεια, τι εννοείς με τον όρο “τεράστια”; Παρεμπιπτόντως, η καγκελάριος είναι ενήμερη γι΄ αυτό;».

Κοιτώντας με έντονα και με ένα χαμόγελο γεμάτο σημασία μου είπε: «Αν σου απαντήσω σε αυτή την ερώτηση και το διαρρεύσεις, θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια!».

«Βόλφγκανγκ» του είπα, «έχω ποτέ διαρρεύσει τίποτα από όσα λέμε στις συναντήσεις μας; Εσύ το έχεις κάνει αλλά όπως ξέρεις, εγώ όχι!» 

Γέλασε και είπε: «Ναι, έχεις δίκιο, έχεις δίκιο. Είναι ενήμερη και θα την πείσω ότι είναι καλή ιδέα». 

Το «δράμα»

Όπως είχα υποψιαστεί, η καγκελάριος ήξερε το σχέδιο του Βόλφγκανγκ αλλά δεν το ενέκρινε. Εκείνη τη στιγμή με πλημμύρισε η συνειδητοποίηση πως είχαμε κάτι κοινό. Διαφωνούσαμε στα πάντα, συμπεριλαμβανομένου του Grexit, αλλά μοιραζόμασταν ένα δράμα: λειτουργούσαμε υπό ηγέτη, τόσο εκείνος όσο και εγώ, που αυτοσχεδίαζε χωρίς αποφασιστικότητα, χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο. «Από αυτά που μου λες καταλαβαίνω ότι αυτή είναι μια συζήτηση που δεν έχεις την εξουσιοδότηση να κάνουμε», του είπα, για να ξεχάσω εκείνη τη στενόχωρη σκέψη. 

«Ναι», συμφώνησε. «Για να κάνουμε αυτή την κουβέντα, εσύ χρειάζεσαι έγκριση από τον πρωθυπουργό σου και εγώ από την καγκελάριο». «ΟΚ», του είπα, «θα σε καλέσω αργότερα». Ανταλλάξαμε τηλέφωνα και συμφωνήσαμε να μιλήσουμε μετά το Eurogroup που ακολουθούσε. 

Καθημερινή.gr

ΕΥΘΡΑΥΣΤΕΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ στα Βαλκάνια! Ο UCK απειλεί να εισβάλει στα Σκόπια


Οι ισορροπίες πλέον στα Βαλκάνια κρέμονται από μια κλωστή. Μεγάλη ανησυχία προκαλούν οι υπόγειες διαδρομές τoυ UCK στο Τέτοβο. Μάλιστα με ανάρτησή τους τα μέλη του δηλώνουν έτοιμα να επέμβουν στα Σκόπια.
Ο στρατός του UCK εκτελεί εν ψυχρώ για την τιμή της "Μεγάλης Αλβανίας". Τα μέλη του ονειρεύονται ότι  κάποια στιγμή Αλβανία, Κόσοβο και Σκόπια θα γίνουν ένα. Εκπαιδεύονται καθημερινά σε μυστικές τοποθεσίες μέχρι να τους δοθεί η εντολή της εισβολής.
Ο πυρήνας τους βρίσκεται στο Κόσοβο, μια ανάσα από τα Σκόπια. Μεγάλη ανησυχία προκαλεί η ανάρτησή τους στο Facebook , στην οποία τρεις σκληροπυρηνικοί UCKαδες  δηλώνουν ότι βρίσκονται ήδη στο Τέτοβο και ότι ο πόλεμος για τη δικαίωση των Αλβανών στα Σκόπια δεν αργεί.
«Θα παρέμβουμε για την απελευθέρωση των εδαφών μας που κρατούνται υπό την ομηρία της ομάδας του Γκρουέφσκι. Πολύ σύντομα θα βγούμε στη δράση και θα εκδικηθούμε τους  Σλαβομακεδόνες για την κακομεταχείριση και τις δολοφονίες των Αλβανών», αναφέρει χαρακτηριστικά η ανάρτηση.
Το εκρηκτικό κλίμα στα Βαλκάνια είναι ξεκάθαρο και οι κίνδυνοι από τις ύποπτες διαδρομές της ένοπλης τρομοκρατικής ομάδας  αποτυπώνονται στα Αλβανικά πρωτοσέλιδα. Η εφημερίδα "BOTA SOT " έχει τίτλο:
«Γκρουέφσκι  και Ιβάνοφ θα είναι  υπεύθυνοι  για τον τρόμο και το αίμα στη Μακεδονία», ενώ το "INFO SHQIP" γράφει: «Αγοράστε τρόφιμα και φάρμακα γιατί ξεκινάει ο III Παγκόσμιος Πόλεμος».
Το φυτίλι όχι απλά έχει ανάψει, αλλά μέρα με τη μέρα φτάνει πιο κοντά στο να τινάξει στον αέρα την ασφάλεια στην πόρτα μας.

Αλβανία και Κόσοβο ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Βουλευτής του Κοσσυφοπεδίου , με άρθρο του, απειλεί ανοιχτά τα Σκόπια.
«Οι Μακεδόνες εξτρεμιστές να γνωρίζουν ότι οι Αλβανοί της Μακεδονίας δεν είναι μόνοι τους αλλά έχουν πίσω τους 10 εκατ. Αλβανούς να τους προστατεύουν. Μην παίζετε με την υπομονή μας και μην αγγίζετε τους συμπατριώτες μας», αναφέρει.
Μια επέμβαση του UCK στα Σκόπια θα φέρει στην πόρτα μας έναν πόλεμο τον οποίο οι αναλυτές, τον παρομοιάζουν με αυτόν της Συρίας .

Καζάνι που βράζει η περιοχή.ΤΡΕΧΟΥΝ να σβήσουν τη ΦΩΤΙΑ πριν ΦΟΥΝΤΩΣΕΙ στα Βαλκάνια – Στα Σκόπια Αμερικανός αξιωματούχος


Πάνω σε λεπτό πάγο, έτοιμο να σπάσει ανά πάσα στιγμή βρίσκονται τα Βαλκάνια με τη διεθνή διπλωματία να προχωρεί σε πολύ προσεκτικές κινήσεις πάνω σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη σκακιέρα.
Σήμερα λοιπόν θα βρεθεί στα Σκόπια ο αναπληρωτής βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για θέματα Ευρώπης και Ευρασίας, Χόιτ Μπράιαν Γι, ο οποίος θα καταβάλει μια τελευταία προσπάθεια ώστε να αποτραπεί η ολοκληρωτική κατάρρευση που θα προκαλέσει ένα ντόμινο άκρως επικίνδυνων εξελίξεων στην περιοχή.
Η κατάσταση πάντως που επικρατεί στη γειτονική χώρα είναι άκρως ανησυχητική και τίποτα δεν δείχνει προς το παρόν ότι μπορεί να υπάρξει σύντομα φως στο τούνελ της πολιτικής αστάθειας.
Οι εμπλεκόμενες πλευρές παραμένουν αμετακίνητες στις θέσεις τους και μένει να δούμε αν οι ΗΠΑ, μέσω του αξιωματούχου τους θα καταφέρουν να γίνουν η γέφυρα που θα τις ενώσει.
Αν δεν συμβεί αυτό, τότε ο κίνδυνος της ολοκληρωτικής κατάρρευσης καραδοκεί και οι συνέπειες αναμένονται απρόβλεπτες.
Μέχρι στιγμής πάντως οι εκκλήσεις τόσο από την ΕΕ, όσο και από τις ΗΠΑ για σύνεση, διάλογο και τήρηση της νομιμότητας δεν εισακούστηκαν.
Οι προσδοκίες για το ταξίδι του Χόιτ είναι μικρές, καθώς οι εμπλεκόμενοι είναι ανυποχώρητοι.
(Ο Χόιτ Μπράιαν Γι)
Η χώρα είναι από τις 11 Δεκεμβρίου, οπότε διεξήχθησαν οι εκλογές, χωρίς κυβέρνηση, η οικονομία βυθίζεται στο χάος, τα πολιτικά και εθνοτικά μίση έχουν ανέβει στα ύψη και η ΠΓΔΜ εμφανίζει την εικόνα μιας ετοιμόρροπης χώρας.
Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της χώρας εξακολουθεί να αρνείται να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στο κόμμα του Ζόραν Ζάεφ, ο οποίος μαζί με τους βουλευτές των τριών αλβανικών κομμάτων συγκροτούν πλειοψηφία για να κυβερνήσουν και ο Γκρούεφσκι αξιώνει νέες εκλογές, που όμως όλα τα άλλα κόμματα αρνούνται.
Ο συνασπισμός Σοσιλαδημοκρατικής Ένωσης και αλβανικών κομμάτων εμφανίζεται αποφασισμένος, μολονότι δεν το δηλώνει ανοιχτά, να προχωρήσει στον σχηματισμό κυβέρνησης χωρίς την εντολή του Πρόεδρου, στα πρότυπα της εκλογής προέδρου Βουλής από το Κοινοβούλιο.
Μια τέτοια κίνηση ωστόσο θα ήταν υψηλού ρίσκου, καθώς δεν θα έχουν τηρηθεί οι συνταγματικές διαδικασίες τις οποίες μπλοκάρει ο Ιβανώφ.
Ούτε όμως είναι σίγουρο πως θα της παραδώσει την εξουσία η ελεγχόμενη από τον Γκρούεφσκι υφιστάμενη υπηρεσιακή κυβέρνηση, ενώ ακόμα πιο δύσκολα μπορεί να διανοηθεί κανείς πώς θα μπορέσει να επιβληθεί μια τέτοια κυβέρνηση σ’ έναν ολόκληρο κρατικό μηχανισμό δεμένο γερά με το κόμμα του Γκρούεφσκι και πολύ περισσότερο να τον θέσει σε κίνηση.
Παρ’ όλ’ αυτά, η έμμεση αναγνώριση από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, της διαδικασίας εκλογής προέδρου του Κοινοβουλίου, φέρεται να ενθαρρύνει τον Ζάεφ και τους Αλβανούς συμμάχους του να προχωρήσουν καθώς διαθέτουν την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Σε μια τέτοια περίπτωση ο πολιτικός διχασμός θα γίνει ακόμα πιο μεγάλος και η σπίθα πολύ εύκολα θα μπορεί να πέσει στη συσσωρευμένη εύφλεκτη ύλη.

DEITE AKOMA


Μυστήριο με το θάνατο της 36χρονης μητέρας τεσσάρων παιδιών στην Αμφιλοχία


Φως στα αίτια του θανάτου της 36χρονης μητέρας Μαρίας Ιατρού που βρέθηκε νεκρήχθες το απόγευμα μέσα στο αυτοκίνητό της στο βυθό του Αμβρακικού Κόλπου στηνΑμφιλοχία, αναμένουν οι αρχές να δώσει το πόρισμα του ιατροδικαστή.
Τις έρευνες για τις συνθήκες θανάτου της άτυχης μητέρας ανέλαβαν μετά από εντολή του εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αγρινίου, το τμήμα Τροχαίας Αμφιλοχίας και το Αστυνομικό Τμήμα Λουτρακίου Κορινθίας, ενώ την προανάκριση θα αναλάβει εξ ολοκλήρου το αστυνομικό τμήμα Λουτρακίου.
Αυτό που περιμένουν οι αστυνομικοί είναι το πόρισμα της ιατροδικαστικής εξέτασης που θα γίνει στην Πάτρα, ώστε να μάθουν τα ακριβή αίτια θανάτου της 36χρονης, αλλά και τον χρόνο που επήλθε αυτός.
Το μόνο που έχει γίνει γνωστό μέχρι στιγμής είναι ότι το αυτοκίνητο μέσα στο οποίο βρέθηκε η Μαρία Ιατρού ήταν βυθισμένο σε βάθος τεσσάρων μέτρων και σε απόσταση περίπου 30 μέτρων από την ακτή, ενώ η γυναίκα ήταν δεμένη με τη ζώνη ασφαλείας στη θέση του οδηγού.
Η σορός της 36χρονης ταυτοποιήθηκε και επίσημα από οικείους της που κατέρρευσαν στην είδηση ότι βρέθηκε νεκρή.
Η Μαρία Ιατρού ήταν μητέρα τεσσάρων παιδιών και είχε εξαφανιστεί από τα ξημερώματα της Δευτέρας του Πάσχα, όταν και έφυγε από το σπίτι της στο Λουτράκι για να πάει στο χωριό της, την Παραμυθιά Θεσπρωτίας.
Σύμφωνα με το e-maistros η 36χρονη αισθητικός εντοπίστηκε νεκρή στην περιοχή της Αμφιλοχίας, στο βυθό του Αμβρακικού όπου κατέληξε το όχημα της , ένα ασημί Volkswagen Golf, με αριθμό κυκλοφορίας ΑΙΚ 5709.

Ένας οδηγός μηχανής, ο οποίος κατευθυνόταν από την Αμφιλοχία προς τη Βόνιτσα, εντόπισε στο ύψος του δεύτερου χιλιομέτρου της εθνικής οδού μία πινακίδα κυκλοφορίας αυτοκινήτου και ειδοποίησε την Αστυνομία.
 
Αμέσως μετά το Λιμενικό ξεκίνησε επιχείρηση για τον εντοπισμό του αυτοκινήτου. Δύτης, ο οποίος βούτηξε στον Αμβρακικό κόλπο, βρήκε το αυτοκίνητο μέσα στο οποίο υπήρχε η σορός μίας γυναίκας.

Στη συνέχεια ακολούθησαν οι προσπάθειες για την ανέλκυση του αυτοκινήτου, οι οποίες ολοκληρώθηκαν αργά το απόγευμα.
 
Στο μεταξύ, με βάση τις πινακίδες κυκλοφορίας του αυτοκινήτου, αλλά και στοιχεία που βρέθηκαν μέσα σε αυτό, ειδοποιήθηκαν οι συγγενείς της ώστε να ταυτοποιηθεί η σορός.

ΣΤΑΡ.gr

Friday, April 28, 2017

Ανατριχιαστικό: "Έπνιξα τη Στέλλα επειδή δεν ήθελε να κάνει μπάνιο". Σοκ από την ομολογία του παιδοκτόνου



Το κινητικό πρόβλημα της Στέλλας με έριξε σε κατάθλιψη, είπε - Σοκαρισμένη η μητέρα - «Ο μπαμπάς θυμώνει εύκολα» λέει ο δίδυμος αδερφός του παιδιού

Σε κανένα μυαλό δεν μπορούν να χωρέσουν τα όσα αναφέρει ο πατέρας της μικρής  Στέλλας στην κατάθεσή του στην αστυνομία, στην οποία αναφέρει το πώς έκοψε το νήμα της ζωής της 6χρονης κόρης του, όπως ο ίδιος ομολόγησε στους αστυνομικούς λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Πέμπτης. Με πολύ απλά λόγια, ο 61χρονος αναφέρει ότι έπνιξε την κόρη του επειδή εκείνη αντιδρούσε όταν πήγε να την κάνει μπάνιο, στη συνέχεια έβαλε το άψυχο κορμάκι της σε σακούλες σκουπιδιών και αφού το πέταξε σε κάδο απορριμμάτων, μετά έπεσε και κοιμήθηκε!
κυνικότητα του 61χρονου και η άνεση στην περιγραφή του πραγματικά είναι πρωτοφανής, ενώ δεν διστάζει να πει ότι σκέφτηκε να σκηνοθετήσει το χώρο ώστε να φαίνεται σαν ληστεία. Ιδιαίτερα σημαντικές, όμως, είναι και οι καταθέσεις που έδωσαν στις αρχές άλλοι μάρτυρες, που κλήθηκαν να πουν όσα γνωρίζουν για τη φρικτής αυτή υπόθεση παιδοκτονίας, που συγκλονίζει το Πανελλήνιο. Ανάμεσά τους η κουμπάρα του ζευγαριού, η ψυχολόγος που ήρθε σε επαφή με τον δίδυμο αδελφό της Στέλλας ο ιατροδικαστής, κ.ά.

Συγκεκριμένα, στην κατάθεση του ο 61χρονος, υποστήριξε μεταξύ άλλων: «Εξ αιτίας του προβλήματος της Στέλλας (σ.σ. κινητικό) έπεσα σε κατάθλιψη με αποτέλεσμα εδώ και τρία χρόνια να παίρνω φαρμακευτική αγωγή. Με το που γεννήθηκαν τα παιδιά εγώ και η γυναίκα μου κάναμε ένα τεράστιο λάθος. Το λάθος μας ήταν ότι εγώ ασχολούμουν αποκλειστικά με τον Μάριο και η γυναίκα μου με την Στέλλα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να θέλει μόνο τη μαμά της και απέναντί μου να είναι επιθετική (...).».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο σκηνικό το μοιραίο βράδυ. Ομολόγησε στους εμβρόντητους αστυνομικούς: «Εκείνο το βράδυ μόλις φτάσαμε σπίτι της είπα (σ.σ. της κόρης του) ότι πρέπει να την κάνω μπάνιο. Πήρα τα χάπια μου και ήπια ποτήρι κρασί (...) Παρακάλεσα πάλι την Στέλλα να την κάνω μπάνιο. Εκείνη εξακολουθούσε να μην θέλει, γιατί ήθελε τη μαμά της. Άρχισε να με χτυπάει με τα χέρια της στην κοιλιά. Όπως με χτυπούσε και το κεφάλι της βρισκόταν στο ύψος του στήθους μου, την έσφιξα με το δεξί μου χέρι για να σταματήσει να με χτυπάει, μέχρι που κατάλαβα ότι είχε χάσει τις αισθήσεις της. Άνοιξα το χέρι μου που την έσφιγγα και η Στέλλα έπεσε στο πάτωμα. Είδα ότι δεν ανέπνεε και κατάλαβα ότι κάτι κακό είχε γίνει. Τα έχασα, τρομοκρατήθηκε και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να βγάλω τη Στέλλα έξω από το σπίτι. Πήγα στο αποθηκάκι και πήρα τρεις μαύρες σακούλες σκουπιδιών.
 
«Την έβαλα σε σακούλα σκουπιδιών»
Στη συνέχεια της περιγραφής του ο 61χρονος είπε: «Όπως ήταν πεσμένη στο πάτωμα έβαλα τη Στέλλα σε μία από αυτές τις σακούλες ξεκινώντας από το κεφάλι της και καταλήγοντας στα πόδια. Θέλω να σας πω δηλαδή ότι η σακούλα έκλεινε στα πόδια της (...) Μετά σκέφτηκα να σκηνοθετήσω το χώρο για να φαίνεται ότι κάποιος έκανε ληστεία. Ξέχασα να σας πω ότι στις σακούλες σκουπιδιών που έβαλα την Στέλλα έβαλα και μία κόκκινη κουβερτούλα που πήρα από το κρεβάτι της, μη ρωτάτε γιατί, δεν ξέρω να σας απαντήσω…Τις σακούλες με την Στέλλα τις κρατούσα με τα δυο μου χέρια στην αγκαλιά μου...Κατέβηκα στο δρόμο και με τα πόδια πήγα σε έναν κάδο και εκεί μέσα άφησα την Στέλλα. Σε έναν άλλο κάδο εκεί κοντά πέταξα και τα κοσμήματα της γυναίκας μου (...)Μετά πήγα στο κρεβάτι μου, όπου λόγω του κρασιού και των χαπιών που είχα πάρει με πήρε ο ύπνος. Το πρωί στις 7 παρά τέταρτο ξύπνησα και πήρα τηλέφωνο το ΑΤ Αγίας Βαρβάρας και είπα ότι κάποιοι άγνωστοι μπήκαν στο σπίτι μου». 

Η κατάθεση της αστυνομικού – ψυχολόγου 
Στην κατάθεσή της η αστυνομικός - ψυχολόγος που μίλησε με το δίδυμο αδελφό της Στέλλας, ανέφερε:  «Ο μικρός μου είπε ότι είμαστε στην Αστυνομία και ότι οι αστυνομικοί ψάχνουν την αδελφή του, την οποία είχαν κλέψει από το σπίτι τους το βράδυ... Μου είπε ότι μπήκαν κλέφτες, κλέψανε την αδελφή του, τα χαρτιά της που ήταν από τους γιατρούς, καθώς και κάτι χρυσαφικά. Πρόσθεσε επίσης ότι αυτό συνέβη επειδή όπως ενημερώθηκε από τον πατέρα του ο τελευταίος είχε αφήσει τη νύχτα κατά λάθος τα κλειδιά του έξω από την πόρτα (...) Ο μικρός ήταν απόλυτος, ότι δεν άκουσε τίποτα, μολονότι κάποια στιγμή ανέφερε ότι είχε κλειστά τα αυτιά του, για να μην ακούσει, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ούτε κιχ. Όταν προσπάθησα να κατανοήσω τι εννοούσε ήταν μάλλον απρόθυμος να μου δώσει περισσότερες επεξηγήσεις (...) Τον ρώτησα, αν θα μπορούσε ο μπαμπάς του να έχει ακούσει κάτι και μου απάντησε πως αυτό δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί, επειδή φοράει πάντοτε τόσο τη νύχτα όσο και κάποιες ώρες της ημέρας ωτοασπίδες, γιατί τον ενοχλούν οι θόρυβοι (...) Μου είπε ότι το βράδυ φορούν πυτζάμες και πως με αυτές τις πυτζάμες και μη την κουβέρτα που σκεπάζεται η Στέλλα την έκλεψαν (...) Μου είπε ότι του αρέσει να τον αγκαλιάζουν και να τον φιλούν, αλλά αυτό το κάνει μόνο η μαμά, γιατί στον μπαμπά δεν αρέσουν γενικά τα χάδια, τα φιλιά και οι αγκαλιές. Πρόσθεσε επίσης, ότι ο μπαμπάς δεν γελάει και πως θυμώνει αρκετά πιο εύκολα από τη μαμά, με την οποία προτιμά και ο ίδιος να μιλάει περισσότερο. Επίσης, ανέφερε ότι η αδελφή του είναι πολύ δεμένη με τη μαμά, ενώ και ο ίδιος εξέφρασε τόσο την αγάπη του, όσο και την αγωνία του για το τι μπορεί να της συμβαίνει».

Ο αστυνομικός που εντόπισε το άψυχο κορμάκι της Στέλλας, ανέφερε στην κατάθεσή του: «Πήγαμε στο σημείο που μας υπέδειξε ο κατηγορούμενος και βρήκαμε εντός κάδου απορριμμάτων μία μεγάλη μαύρη πλαστική σακούλα. Αφού ανοίξαμε αυτή τη σακούλα βρήκαμε μέσα της μία κόκκινη κουβέρτα και άλλη μία ίδια σακούλα δεμένη. Αφού ανοίξαμε αυτή τη σακούλα, είδαμε μέσα άλλη μία ίδια σακούλα δεμένη, την οποία ανοίξαμε και είδαμε το πτώμα της εξάχρονης». 

Μητέρα: «Έχω σοκαριστεί»
Η μητέρα της 6χρονης Στέλλας στην προανακριτική της κατάθεση ανέφερε ότι είναι σοκαρισμένη και ότι σε καμία περίπτωση δεν πιστεύει ότι πίσω από το χαμό της κόρης της βρίσκεται ο πατέρας της μικρής και σύζυγος της.  Η μητέρα της 6χρονης έδωσε την κατάθεση της, λίγες ώρες πριν την ομολογία του συζύγου της ότι έπνιξε την κόρη τους, ενώ δήλωνε στην αστυνομία ότι επιθυμεί την ποινική δίωξη των άγνωστων δραστών. «Έχω σοκαριστεί και δεν ξέρω τον λόγο που πήρανε την κόρη μου. Δεν θεωρώ ότι ο σύζυγός μου έχει σχέση με αυτό» ανέφερε χαρακτηριστικά.
 Από την πλευρά της η κουμπάρα του κατηγορούμενου, που είχε δει τα δίδυμα αδελφάκια λίγες ώρες πριν λάβει χώρα το φρικτό σκηνικό ανέφερε στους αστυνομικούς: «Χθες το απόγευμα (26.04.2017) λοιπόν περίπου στις 17:30 ο Γιάννης (.σ.σ. ο 61χρονος) έφερε τον Μάριο και την Στέλλα στο σπίτι μου στον Κορυδαλλό. Όταν ήρθε ο Γιάννης ήταν λίγο αγχωμένος αλλά νομίζω ότι ήταν λόγω της εγχείρησης που θα έκανε η Πόπη (σ.σ. η μητέρα της 6χρονης) και αυτό τον επηρέασε. Περίπου στις 21.20 ο Γιάννης γύρισε με το αυτοκίνητο του από το Τζάνειο και κάθισε μαζί με τον άντρα μου. Εγώ ήμουν τότε στο πάνω διαμέρισμα που μένει η αδελφή μου για να παίξουν ο Μάριος και η Στέλλα με παιδιά της αδελφής μου.

Κατά τις 21.50 κατέβηκα με τα παιδιά στο σπίτι μου και ο Γιάννης τα πήρε για να επιτρέψουν στην Αγία Βαρβάρα. Τα παιδάκια ήταν μία χαρά και τα δύο. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που είδα τα μικρά. Για την εξαφάνιση της Στέλλας το έμαθα όταν με πήρατε εσείς τηλέφωνο. Η Πόπη νομίζω πήρε εξιτήριο, όμως δεν με πήρε τηλέφωνο να μου το πει, φαντάζομαι από την σύγχυση της. Μόλις το έμαθα την πήρα και μου είπε ότι κάποιος μπήκε μέσα στο σπίτι και της έκλεψε την Στέλλα και κάποια άλλα πράγματα. Δεν μπορώ να φανταστώ πως μπορεί να εξαφανίστηκε η Στέλλα, ελπίζω να πάνε όλα καλά και να βρεθεί. Να σας πω ακόμα ότι η Στέλλα κάνει κάποιες φυσιοθεραπείες γιατί έχει μια αναπηρία στη δεξιά μεριά στα χέρια και στα πόδια από τη γέννηση της.  Για το λόγο αυτό την πηγαίνουν σε ειδικό σχολείο, ιδιωτικό. Θέλω να σας πω ότι σαν οικογένεια δεν είχαν κάποια προβλήματα. Και ο Γιάννης και η Πόπη φρόντιζαν τα παιδιά, αλλά η Στέλλα, σαν κορίτσι, είχε πιο πολύ αδυναμία στη μαμά της. Ο Γιάννης σαν άνθρωπος είναι πολύ λογικός και το μόνο είναι ότι παίρνει κάποια χάπια για την πίεση στο μάτι του. Σαν άνθρωπος είναι λίγο ψυχαναγκαστικός, δηλαδή προσέχει τα πάντα. Μου είναι δύσκολο να χωνέψω, πως ξέχασε τα κλειδιά έξω από την πόρτα. Όταν το άκουσα σκέφτηκα μόνο ότι μπορεί να έγινε λόγω της σύγχυσης του από την εγχείρηση της Πόπης. Επίσης δεν νομίζω να έχει μαλώσει με κανένα».

«Θλαστικές εκχυμώσεις»
 Ο ιατροδικαστής Σωτήρης Μπουζιάνης, που εξέτασε τη σωρό της 6χρονης ανέφερε:  «Κατά την αυτοψία και την κλινική εξέταση που διενήργησα εξωτερικά στο πτώμα διαπίστωσα ότι έφερε θλαστικές εκχυμώσεις στο άνω και κάτω χείλος του στόματος. Στον πατέρα διαπιστώθηκε κατά την εξωτερική κλινική του εξέταση μία μικρή γραμμοειδής εσχαροποιημένη εκδορά στην πρόσθια επιφάνεια της αριστεράς πυχαιοκαρπικής άρθρωσης και δύο μικρές εκδορές στρογγυλού σχήματος στη ραχιαία επιφάνεια της αριστερής χειρός». 
Τέλος, στην έκθεση αυτοψίας και κατασχέσεως περιγράφεται ότι το πτώμα της ανήλικης ήταν «κανονικά ενδεδυμένο με παντελόνι ροζ χρώματος, μακρυμάνικη μπλούζα κίτρινου χρώματος και φανέλα λευκού χρώματος, καθώς επίσης και κάλτσες γκρι-ροζ χρώματος. Επίσης φορούσε πάνα λευκού χρώματος, ενώ στα μαλλιά φορούσε λαστιχάκι ροζ χρώματος. Στα άνω και κάτω χείλη του πτώματος παρατηρήθηκαν εκχυμώσεις». 

«Ο μπαμπάς θυμώνει εύκολα» λέει ο δίδυμος αδερφός της Στέλλας
Έναν μπαμπά που θυμώνει εύκολα και δεν γελάει περιέγραψε στην ψυχολόγο της αστυνομίας ο δίδυμος αδελφός της εξάχρονος Στέλλας, που έπεσε νεκρή στην αγκαλιά- θηλιά του πατέρα της.
Στην κατάθεσή της η αστυνομικός - ψυχολόγος που μίλησε με Μάριο ανέφερε:  «Ο μικρός μου είπε ότι είμαστε στην Αστυνομία και ότι οι αστυνομικοί ψάχνουν την αδελφή του, την οποία είχαν κλέψει από το σπίτι τους το βράδυ... Μου είπε ότι μπήκαν κλέφτες, κλέψανε την αδελφή του, τα χαρτιά της που ήταν από τους γιατρούς, καθώς και κάτι χρυσαφικά. Πρόσθεσε επίσης ότι αυτό συνέβη επειδή όπως ενημερώθηκε από τον πατέρα του ο τελευταίος είχε αφήσει τη νύχτα κατά λάθος τα κλειδιά του έξω από την πόρτα (...) Ο μικρός ήταν απόλυτος, ότι δεν άκουσε τίποτα, μολονότι κάποια στιγμή ανέφερε ότι είχε κλειστά τα αυτιά του, για να μην ακούσει, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ούτε κιχ. Όταν προσπάθησα να κατανοήσω τι εννοούσε ήταν μάλλον απρόθυμος να μου δώσει περισσότερες επεξηγήσεις (...) Τον ρώτησα, αν θα μπορούσε ο μπαμπάς του να έχει ακούσει κάτι και μου απάντησε πως αυτό δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί, επειδή φοράει πάντοτε τόσο τη νύχτα όσο και κάποιες ώρες της ημέρας ωτοασπίδες, γιατί τον ενοχλούν οι θόρυβοι (...) Μου είπε ότι το βράδυ φορούν πυτζάμες και πως με αυτές τις πυτζάμες και μη την κουβέρτα που σκεπάζεται η Στέλλα την έκλεψαν (...) Μου είπε ότι του αρέσει να τον αγκαλιάζουν και να τον φιλούν, αλλά αυτό το κάνει μόνο η μαμά, γιατί στον μπαμπά δεν αρέσουν γενικά τα χάδια, τα φιλιά και οι αγκαλιές. Πρόσθεσε επίσης, ότι ο μπαμπάς δεν γελάει και πως θυμώνει αρκετά πιο εύκολα από τη μαμά, με την οποία προτιμά και ο ίδιος να μιλάει περισσότερο. Επίσης, ανέφερε ότι η αδελφή του είναι πολύ δεμένη με τη μαμά, ενώ και ο ίδιος εξέφρασε τόσο την αγάπη του, όσο και την αγωνία του για το τι μπορεί να της συμβαίνει».
Πρώτο ΘΈΜΑ.gr

wibiya widget